Stanowisko Sejmiku Województwa Podkarpackiego
w sprawie roli „Solidarności” w budowie wolnej Polski i Europy
z dnia 28 sierpnia 2017 r.
Radni Województwa Podkarpackiego zebrani na uroczystym posiedzeniu podczas XL sesji Sejmiku Województwa Podkarpackiego V kadencji w dniu 28 sierpnia 2017 roku, wspominając pamiętny „Sierpień 1980 roku”, wyrażają głęboki szacunek i uznanie dla ludzi „Solidarności”, którzy swym życiem i zaangażowaniem zapoczątkowali marsz Polski i krajów bloku wschodniego do wolności. Dzisiaj żyjąc w wolnym kraju, powinniśmy pamiętać o ludziach, którzy o tę wolność walczyli, dla tej wolności się jednoczyli i w obronie tej wolności cierpieli.
„Solidarność” to dzieło, które wyrosło w oparciu o ducha polskiego narodu, który przez wieki dodawał odwagi i przypominał każdemu takie wartości jak Bóg, Honor, Ojczyzna. Te wartości w ciągu wieków były pielęgnowane przez Kościół Katolicki, który współtworzył historię naszego narodu pielęgnując jego tożsamość. Dostrzegamy rolę Kościoła zwłaszcza w okresie PRL-u, kiedy to stał on przy człowieku kiedy państwo walczyło z człowiekiem. Dlatego budując przyszłość jesteśmy zobowiązani opierać się o fundamenty, które zostawili nam w spadku ludzie Solidarności. Dziś szczególnie aktualnie brzmią słowa kapelana Solidarności - ks. Jerzego Popiełuszki, który mówił: „So¬lidar¬ność to jed¬ność serc, umysłów i rąk zakorze¬nionych w ideałach, które są zdol¬ne prze¬mieniać świat na lepsze”. W duchu tej jedności opartej o ideały, które nam towarzyszą od ponad 1050 lat, gdy tworzyliśmy chrześcijańską Europę pragniemy przemieniać świat na lepsze. Warto pamiętać iż powiew wolności którym Solidarność ogarnęła społeczeństwo polskie stał się inspiracją dla krajów Europy Środkowo Wschodniej.
Sensu tego, co się wtedy stało, należy szukać głębiej niż w polityce, gospodarce czy nawet kulturze. Należy go szukać w sile ludzkiego ducha, bo tam właśnie kryje się prawdziwy skarb solidarności. Dzięki temu duchowi polskiego społeczeństwa, kształtowanemu przez lata zaborów, powstań, wojen, walki z okupantem hitlerowskim i sowieckim, ukształtowała się „Solidarność”. Społeczeństwo, które niemal we krwi miało dążenie do wolnej Polski, nie mogło dalej godzić się na łamanie praw człowieka, życie w niechcianym ustroju, na ograniczanie wolności, odbieranie społeczeństwu możliwości decydowania o państwie, na walkę z Kościołem.
Ruch Solidarności to zjawisko, którego w dziejach współczesnej Polski nie tylko nie sposób pominąć, ale bez którego w ogóle nie można zrozumieć wydarzeń w Polsce i Europie w ostatnich dwóch dekadach XX w. Bez ludzi „Solidarności” nie byłoby dzisiaj wolnej Polski jak i innych wolnych krajów. Bez ich odwagi, determinacji, wiary w zwycięstwo, bez ofiary życia wielu z nich, podporządkowania życia jednej idei – wolnej Polsce. Wielu z nich nie doczekało tej chwili, wielu zostało zapomnianych, inni zepchnięci zostali na margines życia społecznego. Ich głos wzywający do powrotu idei solidarności w życiu społecznym i wołający w późniejszych latach o rzeczywiście wolną Polskę, stawał się rachunkiem sumienia współczesnego społeczeństwa. Swoim życiem i działalnością zadają nam wszystkim dzisiaj pytanie co zrobiliśmy z wolnością, o którą walczyli i którą ostatecznie wywalczyli kosztem własnego życia, marzeń, rodzin.
Mając w pamięci ich walkę o wolność i bezgraniczną miłość Ojczyzny oddajemy hołd ludziom „Solidarności”, ich ogromnemu potencjałowi duchowemu, patriotyzmowi i odwadze. Dziękujemy im, że nauczyli nas prawdziwych słów: Polska i Solidarność, Wolność i Człowiek. Chcemy, aby przyszłe pokolenia w ludziach „Solidarności” odnajdywały przykłady jak służyć Polsce i aby pamiętali, że wolność jest darem wywalczonym, o który trzeba dbać każdego dnia.