Ks. Abp Mieczysław Mokrzycki urodził się w 1961 r. w Majdanie Lipowieckim. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Łukawcu i Cieszanowie rozpoczął naukę w Państwowym Technikum Rolniczym w Oleszycach. Po maturze studiował filozofię w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Przemyskiej, a następnie teologię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Święcenia kapłańskie przyjął 17 września 1987 r. z rąk biskupa Mariana Jaworskiego, ówczesnego arcybiskupa diecezjalnego lwowskiego z siedzibą w Lubaczowie. Po święceniach pracował dwa i pół roku jako wikariusz parafialny w Bełżcu, a następnie przez rok pełnił obowiązki osobistego sekretarza biskupa Mariana Jaworskiego. W 1991 r. rozpoczął studia na Uniwersytecie Angelicum w Rzymie, które ukończył w 1996 r., uzyskując stopień doktora. Po studiach krótko pracował jako urzędnik w Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. W 1996 r. został powołany na stanowisko osobistego sekretarza ówczesnego papieża, a dziś Św. Jana Pawła II. Po jego śmierci w 2005 r. został sekretarzem papieża Benedykta XVI. 16 lipca 2007 r. został mianowany arcybiskupem koadiutorem Archidiecezji Lwowskiej. Święcenia biskupie przyjął 29 września 2007 r. w Watykanie z rąk papieża Benedykta XVI, zaś współkonsekratorami byli kardynałowie Tarcisio Bertone i Marian Jaworski. W związku z przyjęciem przez papieża Benedykta XVI rezygnacji Mariana Jaworskiego z urzędu arcybiskupa archidiecezji lwowskiej, przejął on Jego obowiązki 21 października 2008 r., a ingres do katedry we Lwowie odbył się 22 listopada 2008 r.
Ks. Abp Mieczysław Mokrzycki jest niezwykle skromnym i pobożnym człowiekiem. Swoją postawą i życiem każdego dnia stara się dawać przykład z pokory i miłości do bliźniego. Swoją posługą na Ukrainie, gdzie religia rzymskokatolicka jest mniejszością, stara się jednoczyć polonię i Ukraińców przez pryzmat kulturowy i mentalny. Jako duszpasterz archidiecezji lwowskiej nieustannie szuka porozumienia na płaszczyźnie polsko – ukraińskiej z potrzeby serca, nie zaś z państwowego ani żadnego innego przymusu. Abp Mokrzycki stara się budować porozumienie wielokulturowe poprzez dialog i pojednanie, znosząc przy tym wszelkie podziały religijne, etniczne i klasowe. Nie boi się przy tym mówić o sprawach trudnych dla naszej wspólnej polsko – ukraińskiej przeszłości. Abp Mokrzycki jest także naocznym świadkiem prawdy o heroicznym i świętym życiu Papieża Polaka i jako Jego wierny uczeń wypełnia Jego duchowy testament. Dzięki Jego staraniom wierni Kościoła rzymskokatolickiego na terenie Podkarpacia mogli modlić się do relikwii Św. Jana Pawła II oraz krzyża, który Jan Paweł II miał podczas swojej ostatniej Drogi Krzyżowej w rzymskim Coloseum.
Ogromnym wkładem Abp Mieczysława Mokrzyckiego w szerzeniu polskości na Ukrainie jest odbudowa zabytków, które dzięki Jego staraniom odzyskują dawny blask i świetność. Swoją działalnością stara się skupiać lwowską polonię, pomagając jej finansowo i materialnie oraz wspierając duchowo. W miarę swoich możliwości czasowych stara się organizować spotkania i zajęcia dla dzieci i młodzieży na terenie Ukrainy i Polski.
Z pełną odpowiedzialnością można powiedzieć, że Ks. Abp Mokrzycki jest lokalnym patriotą, zawsze podkreśla, że wychował się w małej wiosce, Łukawcu, w południowo – wschodniej Polsce, w województwie podkarpackim. Podkreśla również, że to rodzina, poszczególne etapy życia i trudna historia tego regionu ukształtowały jego kapłaństwo, z którego jako wierni możemy czerpać wiedzę, pokorę i odwagę. Dzięki staraniom Ks. Abp Mokrzyckiego w muzeach oraz kościołach Podkarpacia znajdują się pamiątki oraz relikwie Św. Jana Pawła II, które są świadectwem szacunku i przywiązania Arcybiskupa do „swoich korzeni”.
Ks. Abp Mieczysław Mokrzycki na swej kapłańskiej drodze spotkał najważniejszych i najbardziej wpływowych ludzi na świecie, był świadkiem świętości dwóch Papieży oraz dramatów zwykłych ludzi, którzy borykają się z problemami dnia codziennego, chorobami i ubóstwem. Pozostał przy tym skromnym kapłanem, który z zapałem wypełnia swoją misję do jakiej został powołany.
Ks. Abp Mieczysław Mokrzycki posiada następujące odznaczenia i wyróżnienia:
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski „Za wybitne zasługi dla Polonii na świecie, za promowanie polski oraz działalność na rzecz krzewienia tradycji i kultury” (2010),
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski „Za wybitne zasługi dla Polskiego Kościoła, za działalność na rzecz Polonii Ukraińskiej” (2007),
- Złoty Dyplom Wydziału Teologii KUL „W dowód uznania za niestrudzoną pracę na rzecz odrodzenia życia religijnego w Archidiecezji Lwowskiej” (2012),
- Nagroda TVP Polonia „Za zasługi dla Polski i Polaków poza granicami kraju” (2012),
- Nagroda Komitetu Organizacyjnego Polsko – Czeskich Dni Kultury Chrześcijańskiej „Za zasługi na polu międzynarodowym” (2014).