Kardynał Marian Jaworski – urodził się w 1926r. we Lwowie, w rodzinie Wincentego i Stanisławy (Łastowieckiej). Po ukończeniu szkoły wstąpił do Arcybiskupiego Wyższego Seminarium Duchownego we Lwowie, które zostało przeniesione do Kalwarii Zebrzydowskiej. W roku 1950 przyjął święcenia kapłańskie z rąk Arcybiskupa Lwowskiego Eugeniusza Baziaka w Kalwarii Zebrzydowskiej. W latach 1950-1952 był wikariuszem parafii Basznia Dolna koło Lubaczowa. W roku 1952 obronił tytuł doktora teologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie rozprawą pt. „Rozwój poglądów Józefa Geysera na zasadę przyczynowości. Studium krytyczne”. W latach 1952-1954 objął stanowisko wikariusza parafii Poronin. W latach 1954-1965 – studiował w Lublinie i Warszawie. W roku 1955 obronił tytuł doktora filozofii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim rozprawą pt. „Arystotelesowska i tomistyczna teoria przyczyny sprawczej na tle pojęcia bytu”. W latach 1956-1958 był kapelanem Arcybiskupa Eugeniusza Baziaka i prowadził wykłady w kilku seminariach diecezjalnych i zakonnych. W latach 1961-1967 wykładał na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W roku 1965 uzyskał habilitację na Wydziale Filozofii Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie na podstawie dorobku naukowego i rozprawy pt. „Poznanie religijne Boga według Romano Cuardiniego”.
W latach 1970-1984 objął stanowisko sekretarza Rady Naukowej Episkopatu Polski, przyczynił się do odnowy i organizacji fakultetów teologicznych w całej Polsce, zabiegał o ich publiczne uznanie przez władze państwowe. W latach 1974-1982 pełnił funkcję dziekana Papieskiego Wydziału Teologicznego w Krakowie, nominowany na profesora nadzwyczajnego, a potem zwyczajnego. W latach 1982-1988 piastował stanowisko pierwszego rektora nowo erygowanej przez Papieża Jana Pawła II Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Od roku 1984 do 1991 roku był biskupem tytularnym Lambesi (prowincja rzymska Numidia, obecnie Algieria) oraz Administratorem Apostolskim polskiej części Archidiecezji Lwowskiej z siedzibą w Lubaczowie. W roku 1984 odebrał święcenia biskupie w Katedrze na Wawelu, których udzielił kardynał Franciszek Macharski - Arcybiskup Krakowski, współkonsekratorzy – Arcybiskup Henryk Gulbinowicz - Metropolita Wrocławski i Jerzy Ablewicz - biskup Tarnowski. W roku 1985 otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa Uniwersytetu Ruhr w Bochum (Niemcy).
W roku 1991 został mianowany przez Papieża Jana Pawła II Arcybiskupem Metropolitą Lwowskim obrządku łacińskiego, zajął się nowo utworzonym Lwowskim Seminarium Duchownym i infrastrukturą kościołów katolickich, przeprowadził synod Archidiecezji Lwowskiej oraz diecezji Łuckiej, celem którego było odrodzenie życia religijnego w duchu Soboru Watykańskiego II. W roku 1991 miał miejsce ingres do Bazyliki Metropolitalnej, gdzie po raz pierwszy po II wojnie światowej wyświęcił dwóch kapłanów (Józefa Michajłowskiego i Andrzeja Buczyńskiego) oraz jednego diakona (Andrzeja Zajączkowskiego). W latach 1992-2008 piastował stanowisko przewodniczącego Konferencji Episkopatu rzymskokatolickiego na Ukrainie. W roku 1992 – otrzymał w Katedrze Lwowskiej paliusz metropolitalny z rąk Nuncjusza Apostolskiego w ZSRR Arcybiskupa Francesco Colasuonno.
W roku 1998 wyniesiony został do godności kardynalskiej in pectore (w sercu) Ojca Świętego, zaś w roku 2001 ogłoszony został kardynałem prezbiterem z kościołem tytularnym św. Sykstusa w Rzymie. Uroczysty ingres Kardynała Mariana Jaworskiego jako Metropolity Lwowskiego do Bazyliki Metropolitalnej odbył się 3 marca 2001 r.
W roku 2002 otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W roku 2005 obecny był przy Papieżu Janie Pawle II w ostatnich dniach jego życia, udzielił Sakramentu namaszczenia chorych, uczestniczył w konklawe w czasie wyboru nowego Papieża Benedykta XVI.
W 2006 r. otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie i tytuł Doktora Honoris Causa Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu za znaczny wkład w zapoczątkowanie i rozwój polskiej fenomenologii oraz wskazanie na niezbywalną rolę w tworzeniu ludzkiej przestrzeni sensu, troskę o promocję kadry i kształcenie studentów oraz o nadanie rangi akademickiej studium teologicznym w Polsce, w tym Papieskiemu Wydziałowi Teologicznemu we Wrocławiu, wkład w odnowę życia religijnego na kresach wschodnich oraz na rzecz pojednania i współpracy narodu ukraińskiego i polskiego - jako przedstawicielowi tych kapłanów Archidiecezji Lwowskiej, którzy po trudnych doświadczeniach wojennych budowali struktury kościelne na ziemiach zachodnich zwłaszcza w Archidiecezji Wrocławskiej.
W roku 2008 Papież Benedykt XVI przyjął rezygnację Kardynała Mariana Jaworskiego z urzędu Metropolity Lwowskiego i uroczyście przekazał władzę w Archidiecezji Arcybiskupowi Koadiutorowi Mieczysławowi Mokrzyckiemu. Od tego też roku Ks. Kardynał jest Biskupem Seniorem - rezydentem Archidiecezji Krakowskiej.
Ks. Kardynał Marian Jaworski posiada liczne odznaczenia i wyróżnienia m. in.:
1996 – Konsultor Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego
1996 – medal Bene Merenti Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie
1996 – honorowy obywatel Lubaczowa
2001 – medal za zasługi dla ochrony wojsk pogranicznych Ukrainy
2002 – medal Jarosława Mądrego V stopnia
2006 – medal Jarosława Mądrego IV stopnia z okazji jubileuszu 80-tej rocznicy urodzin za znaczący osobisty wkład w utwierdzanie ideałów duchowych, działalność charytatywną i budowanie zgody w społeczeństwie oraz za wieloletnią posługę teologiczną
2006 – honorowy obywatel Krakowa
2008 – odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia teologiczne i dydaktyczne oraz za posługę duszpasterską Kościołowi Lwowskiemu
2009 – medal Bene Merenti Polskiego Towarzystwa Teologicznego
2017 – odznaczony orderem Orła Białego w uznaniu znamienitych zasług dla odbudowy życia religijnego na Kresach Wschodnich, pogłębiania dialogu ekumenicznego oraz za osiągnięcia naukowe w dziedzinie filozofii i teologii.